100. urodziny Mistrza Hrabala – relacja ze świętowania

Wielka Rocznica już za nami. Były spotkania, były premiery, były pokazy, świętowałam z innymi pasjonatami i świętowałam z rodziną, bo tak ważne wydarzenie nie mogło przejść bez echa. Na pamiątkę mam trzy wspaniałe książkowe zdobycze, w tym jedną zupełnie nieoczekiwaną i od dawna upragnioną. Ale o tym za chwilę.

2 kwietnia w restauracji Konfederacka 4 odbyła się premiera książki Praga z Hrabalem. To napisany przez Tomáša Mazala przewodnik po Czechach, uwzględniający wszystkie najważniejsze miejsca związane z Bohumilem Hrabalem. Książka, której bardzo mi wcześniej brakowało – gdybym miała ją rok temu, moja czeska wycieczka śladami Mistrza na pewno byłaby pełniejsza i bardziej intensywna. Pozostaje mi tylko przeczytać tę perełkę (którą oczywiście nabyłam już na premierze) i wyruszyć w drogę raz jeszcze :)

Na premierze obecny był autor książki oraz jej tłumacz, Jakub Pacześniak. Tomáš Mazal, który przez wiele lat był przyjacielem Hrabala, uraczył nas kilkoma ciekawymi historiami na temat pisarza. Mówił między innymi o jego sławnej już niechęci do wszelkich ceremonii, opisywał „strój galowy” Hrabala (sweterek, który ukryć miał wygryzione przez mole dziury w koszuli, oraz krawat przyozdobiony wizerunkiem lwa, przywodzącym na myśl czeski herb – w rzeczywistości krawat ten był po prostu prezentem od firmy Peugeot) oraz sztuczki, których ten próbował, żeby wymigać się od wyjazdów. Jakie? Na trzy miesiące przed planowanym wyjazdem oświadczał, że nie ma paszportu (który na szczęście bezpiecznie znajdował się w kieszeni Tomáša Mazala), później upijał się do nieprzytomności, aż wreszcie na dzień przed dzwonił do Mazala, pytał go, czy też się wybiera i oświadczał, że ostatecznie będzie mu towarzyszył – zupełnie, jakby nie był honorowym gościem, a zwykłym chłopcem od noszenia bagaży. Zdjęcia z tego spotkania możecie obejrzeć tutaj.

Dzień później w teatrze Barakah miał miejsce multimedialny pokaz Via Hrabal przygotowany przez Václava Špale i Tomáša Mazala – ilustrowana zdjęciami i krótkimi filmami opowieść o życiu Bohumila Hrabala. Piękna rzecz! Muszę przyznać, że mały Hrabal wtulony w drzwi, płaczący ze strachu że obiektyw aparatu go zastrzeli, wyciska łzy z oczu. Na koniec twórcy prezentacji zafundowali nam mały bonus – pokazali filmik, na którym Hrabal zdziera sobie gardło w gospodzie wyśpiewując sprośną piosenkę. Ponoć widzowie w Paryżu byli nim zniesmaczeni, ale pan Mazal wyraził nadzieję, że w Polsce ten materiał zostanie odebrany w inny sposób. I wydaje mi się, że tak się stało – dla mnie w każdym razie był to niesamowicie sympatyczny widok, Hrabal z krwi i kości. Zdjęcia z tego wieczoru tutaj.

Przy okazji pokazu Václav Špale i Tomáš Mazal przywieźli z Czech kilka egzemplarzy książki Via Hrabal. Kniha vzpomínek, która stała się oczywiście moją kolejną zdobyczą i pamiątką. Na temat Hrabala wypowiadają się w niej jego przyjaciele oraz ci, w których życiu jego osoba i twórczość odegrały szczególną rolę. Na pierwszej stronie natomiast podziękowanie składa Hrabalowi pilzneński browar – za hołd, który pisarz w swych dziełach złożył czeskiemu piwu :)

Przeglądając tę knihę vzpomínek jeszcze w pierwszy wieczór profesor Baluch zaczął mówić o albumie Pamiętam jedynie dni słoneczne wydanym 16 lat temu z okazji wystawy „Pamiętam jedynie dni słoneczne. Bohumil Hrabal w fotografii”. Profesor mówił, że wszyscy powinniśmy być wdzięczni właścicielowi wydawnictwa Czuły Barbarzyńca Tomaszowi Brzozowskiemu za wydanie tej książki, ponieważ jest to najpiękniejsza chyba publikacja na temat Hrabala, jaka ukazała się w Polsce. A ja słuchałam i wręcz się skręcałam, ponieważ polowałam na ten praktycznie już nieosiągalny album od dobrych kilku lat. Jakiś tydzień później zdarzył się cud – trafiłam na Allegro na człowieka, który był w posiadaniu Dni słonecznych i zgodził się mi je sprzedać! Już mam, przeczytałam, recenzja wkrótce, i muszę powiedzieć, że jest to najpiękniejszy prezent z okazji 100. urodzin Hrabala, jaki mógł mi się przytrafić. 

Skarb nr 1...

Wiem, że ubliżam w ten sposób innemu cudnemu prezentowi, jaki znalazł się w moich rękach zaledwie wczoraj – poświęconemu Hrabalowi i kilku innym czeskim pisarzom numerowi „Literatury na Świecie”, który otrzymałam od sQry. sQrko, przepraszam! Twój prezent też jest dla mnie ogromną radością :)

...

...oraz Skarb nr 2 i Skarb nr 3!

I to by było na tyle. Bogata wspaniałymi zdobyczami, szczęśliwa, rozmarzona, wciąż mając w ustach posmak czosnkowej zupy, smażonego sera i gulaszu piwnego oraz wielu kufli czeskiego piwa, spożytych i wypitych na cześć Mistrza, wspominam z rozrzewnieniem te dni, to hrabalowskie wiosenne święto przebiśniegu. Było dokładnie tak, jak być powinno.

***

Kochani, jeszcze małe ogłoszenie. Oficyna Literacka Noir Sur Blanc zaprasza na swoją nową stronę Zbrodnia w Oficynie poświęconą kryminałom. Na pierwszym planie – opowieści z ciepłego Południa jako alternatywa dla tak modnych dziś, ale tchnących chłodem kryminałów skandynawskich. Zapraszam!

Kończę życząc Wam...

Wesołych, Rodzinnych i Książkowych Świąt Wielkanocnych!